به عاصیان وعده ی رحمت رسید
ماهی سرشار از برکت و رحمت و عبادت های پذیرفته شده برایتان آرزومندم . . .
زمان: از شنبه 91/4/31الی جمعه 91/5/28
مراسم سخنرانی/ساعت بعداز نماز ظهر و عصر
سخنران:حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا هدایتی(زید عزه العالی)
حضرت امام خمینی (ره): «همان طوری كه رسول اكرم(ص) به حسب واقع حاكم بر جمیع موجودات است، حضرت مهدی همان طور حاكم بر جمیع موجودات است، آن خاتم رسل است و این خاتم ولایت...»[1].
«ببینید كه تحت مراقبت هستید، نامة اعمال ما می رود پیش امام زمان ـ سلام الله علیه ـ هفتهای دو دفعه (به حسب روایت ) نكند كه خدای نخواسته از من و شما و سایر دوستان امام زمان ـ سلام الله علیه ـ یك وقت چیزی صادر بشود كه موجب افسردگی امام زمان ـ سلام اللهعلیه ـ باشد.»[2]
«رهبر همة شما و همة ما وجود مبارك بقیة الله است و باید ماها و شماها طوری رفتار كنیم كه رضایت آن بزرگوار را كه رضایت خداست بدست آوریم.»[3]
«خداوند... ما را موفّق كند كه به لقای جمال مبارك امام زمان ـ سلام الله علیه ـ موفق بشویم.»[4]
«بحمدالله این كشور الآن در تحت عنایت حق تعالی و در تحت حمایت ولی عصرسلام الله علیه به مقامی رسیده كه می تواند راه خودش را طی كند.»[5]
*مهدى موعود (عج) مظهر رحمت و قدرت و مظهر عدل الهى است.
* توسل و توجه و ارتباط قلبى با آن حضرت موجب عروج و رشد روحى و معنوى انسان مى شود.
* ایمان و اعتقاد به امام زمان مانع از تسلیم شدن است.
* وجود مقدس امام زمان وعده الهى و مصداق لطف خدا بر انسانیت و بشریت است.
* او مستوره و نمونه اى از اولیا و اصفیا و انبیا و برجسته ترین بندگان خداست.
* ملت ما باید روح انتظار را در خود زنده كنند.
* روز ولادت مهدى موعود (عج) حقیقتاً روز عید همه انسانهاى پاك و آزاده عالم است.
* امروزه وجود مقدس حضرت حجت (عج) در میان انسانهاى روى زمین منبع بركت علم، منبع درخشندگى، زیبایى و همه خیرات است.
* ما به زمان ظهور امام زمان (عج) این محبوب حقیقى انسانها نزدیك شده ایم زیرا معرفت ها پیشرفت كرده است.
* ان شاءالله همه این توفیق را پیدا كنیم كه روزى در ركاب آن بزرگوار باشیم براى خدا تلاش و مجاهدت كنیم در مقابل چشم آن بزرگوار در راه خدا جانمان را از دست بدهیم و به فیض شهادت.
«كجا رفتند كسانی كه با صاحب الزمان ارتباط داشتند؟ ما خود را بیچاره كردهایم كه قطع ارتباط نمودهایم و گویا هیچ نداریم. آیا آن ها از ما فقیرتر بودند؟ اگر بفرمائید به آن حضرت دسترسی نداریم؟
جواب شما این است كه چرا به انجام واجبات و ترك محرّمات ملتزم نیستید، و او به همین از ما راضی است زیرا «أورع النّاس مَن تورَّعَ عن المحرّمات»پرهیزگارترین مردم كسی است كه از كارهای حرام بپرهیزد. ترك واجبات و ارتكاب محرّمات، حجاب و نقاب دیدار ما از آن حضرت است.»[16]
اگر مساله امام شناسی بالا رود، خداشناسی هم بالا می رود، زیرا چه آیتی بالاتر از امام (علیه السلام)؟! امام آیینه ای است كه حقیقت تمام عالم را نشان می دهد. (6)
افسوس كه همه برای برآورده شدن حاجت شخصی خود به مسجد جمكران می روند، و نمی دانند كه خود آن حضرت چه التماس دعایی از آنها دارد كه برای تعجیل فرج او دعا كنند! (7)
در زیارت حضرت غایب(ع) وارد شده است: «السلام علیک ایّها المهذّب الخائف» [= سلام بر تو ای آراستة بیمناک]. با اینکه انسان خائن، خائف است «الخائن خائف» و شخص مهذّب و بیگناه و پاک، از کسی بیم ندارد؛ امّا آن حضرت با آن حریم پاک، از اظهار (و نشان دادن خود) خائف است. او به خاطر گناهان و به خاطر اعمال [بد] ما است که [بیش از] هزار سال در بیابانها در به در و خائف است.
سبب غیبت امام زمان(ع) خود ما هستیم. زیرا دستمان به او نمیرسد وگرنه، اگر در میان ما بیاید و ظاهر و حاضر شود چه کسی او را میکُشد؟ آیا جنّیان او را میکُشند یا ما انسانها؟
ما پیشتر و در طول تاریخ ائمه(ع) امتحان خود را پس دادهایم!
شاید از بعضی از روایات استفاده شود که عمر حضرت حجّت(ع) در پس از ظهور زیاد نباشد. لذا بعضی از منتظران حضرتش از این جهت ناراحتند، امّا فکر نمیکنند که یک روز [حکومت و زندگی با آن حضرت] به سالها میارزد.
دعا میکنیم که خداوند کام ما شیعیان را با فرج امام زمان(ع) شیرین گرداند! (8)
ما مثل طایفه و گروهى هستیم که رییس خود را حبس نموده است و در بلایا، خود تصمیم جنگ و یا صلح را اتّخاذ مى کند! خودمان کرده ایم و اجازه نمى دهیم بیاید قضایا را حلّ کند، با این که مى دانیم اگر بیاید مى تواند مشکلات را حلّ کند، ولى باز او را محبوس کرده ایم!
بنابراین، اگر میلیون ها نفر هم با او موافق باشند، او مثل شخص وحید و تنها است که هیچ ناصر و مُعین و یار و یاورى ندارد!
زیرا ما در بیدارى درست به وظیفه ى خود عمل نمى کنیم، با این حال منتظر هستیم که بیدار شویم و تهجّد به جا آوریم. اگر توفیق شامل حال انسان گردد، از خواب بیدار مى شود و مشغول تهجّد مى گردد؛ ولى اگر توفیق نباشد، چنان چه بیدار هم بشود، از آن ها بهره نمى برد.
کسی که بخواهد امام را بشناسد، نخست باید خدا را بشناسد؛ زیرا پیامبر نماینده و فرستاده خداست.
اگر ذات اقدس حق را که فرستندة رسول و مُستَخلف عنه آن خلیفه است، نشناسیم، پیامبرش را نیز نخواهیم شناخت
و چنانچه پیامبر را نشناسیم، در تعیین و تشخیص جانشین و خلیفة او به خطا خواهیم رفت؛
در نتیجه شناخت امام با مبنای سقیفة بنی ساعده را امکان پذیر می دانیم!
حضرت حجت علیه السلام، اصالةً بقیة الله است و علمای دین نیز که شاگردان او هستند بالتبع بقیة الله هستند
و این موضوع مستند به این روایت امیر المؤمنین علیه السلام است که:
«العلماء باقون ما بقی الدهر»؛ عالمان باقی هستند تا عالم باقیست.
باید در آن جهت تلاش و كار كنیم
ما كه منتظر امام زمان(علیه سلام) هستیم، باید در جهتى كه حكومت امام زمان(علیه الاف التحیة و الثناء و عجلالله تعالى فرجه) تشكیل خواهد شد، زندگى امروز را در همان جهت بسازیم و بنا كنیم. البته، ما كوچكتر از آن هستیم كه بتوانیم آن گونه بنایى را كه اولیاى الهى ساختند یا خواهند ساخت، بنا كنیم؛ اما باید در آن جهت تلاش و كار كنیم.
اجرای عدالت و بسط و گسترش عدل اصلی ترین برنامه امام عصر(عج ) پس از ظهور است .
عدالت برای انسانیت موجب حیات سعادتمندانه است و اگر عدالت نباشد نه پیشرفت مادی و نه معنوی در این كره خاكی شكل می گیرد.
برای ملاقات ورویت چهره دلربا ونورانی امام عصر(عج ) حجابی وجود ندارد و این اعمال بد ما است كه حجاب به وجود می آورد.
تكیه مىدهد به دیوار خانهى كعبه، خودش را معرفى مىكند، چهار كلمه معرفى است، من به اختصار مىگویم، اما شما یك ماه باید فكر كنید:
اول كلمهاى كه مىگوید این است منم بقیة الله از آدم، این یكى؛ منم ذخیره از نوح، این هم دوم؛ منم مصطفى از ابراهیم؛
كلمهى چهارم این است أنا صفوة من محمد.
ما كلمهى آخر را بگوییم:
مصطفى از تمام عالم وجود، فقط پیغمبر خاتم است، عالم و آدم غربال شده از این غربال یك گوهر در آمده و آن گوهر مصطفى است؛ یگانه كسى كه در عالم این حرف را مىزند اوست، اوست كه مىگوید مصطفى از تمام عالمِ وجود، احمد است و من باز مصطفى از محمدم.
ام عقیل زنى بادیهنشین بود. اسلام را با جان و دل پذیرفته و با ایمان راستین به قوانین آن عمل مىکرد. این زن پسرى داشت به نام "عقیل" که شترانشان را به چرا مىبرد. روزى دو میهمان به خانهاش وارد شدند. ضمن پذیرایى از میهمانان برایش خبر آوردند که ... بقیه ماجرا را از زبان یکی از میهمانان بشنوید:
... من و دوستم در بیابانی گم شدیم. راه به جایی نمیبردیم. پناهگاهی را جستجو میکردیم تا کمی استراحت کنیم. در سمت راست خود با خیمهای روبرو شدیم، به سویش رفتیم و سلام کردیم. زنی از داخل خیمه سلام ما را جواب داد و گفت: چند لحظه رویتان را بر گردانید تا بتوانم خود را برای انجام وظیفه آماده کنم. ما چنین کردیم. فرشی ساده انداخت و گفت: بنشینید تا فرزندم بیاید.
ساعاتی آنجا نشستیم. زن که هر چند لحظه یک بار، در خیمه را بالا میبرد و به انتظار دیدن فرزندش، انتهای بیابان را نگاه میکرد، یک باره گفت: سواری میاید. خدا قدمش را مبارک فرماید!
کمی که سوار نزدیک شد، گفت: شتر مرکب فرزند من است، ولی شتر سوار کس دیگری است. وقتی سوار، نزدیک زن رسید، گفت: ای امّ عقیل، خدا به شما در مورد فرزندتان عقیل پاداش دهد.
او پرسید: وای مگر فرزندم چه شده؟ آیا مرده است؟ مرد گفت: بله.
ام عقیل دوباره پرسید: چگونه مرد؟ پاسخ داد: شترهایم به هم ریختند، برای خوردن آب به یکدیگر فشار وارد کردند و فرزند شما را در چاه انداختند.
زن با آرامشی خاص گفت: اکنون من مهمان دارم. پیاده شو و از آنها پذیرایی کن!
پیرزن گوسفندی آورد و مرد آن را سر برید. مادر داغدیده برایمان غذایی ترتیب داد و ما در حالی که از صبر زن حیرت زده بودیم، شروع به خوردن کردیم.
وقتی غذا تمام شد، ام عقیل نزد ما آمد و گفت: آیا در میان شما کسی هست که از کتاب خداوند چیزی به نیکویی بداند؟ پاسخ دادم: بله میدانم.
از من خواست: برایش ایاتی بخوانم که او را در غم مرگ فرزندش آرام کند، گفتم: خدای عزّوجلّ میفرماید:
…و بشّر الصّابرین الّذین إذا اصابتهم مصیبة قالوا انّا للّه و انّا الیه راجعوناولئک علیهم صلوات من ربّهم و رحمة و اولئک هم المهتدون؛ به شکیبایانی مژده ده که وقتی به آنها غمی میرسد، گویند: ما از خداییم و به سوی او باز میگردیم. بدرود و رحمت پروردگارشان بر آنها باد و همینها هدایت یافتگانند. (سوره بقره، آیه 155157)
مادر داغدیده گفت: ترا به خدا اینها کلام خدا و آیات قرآنی است؟
گفتم: به خدا سوگند، اینها در کتاب خدا و کلام پروردگار میباشد که بر قلب پیامبر (ص) نازل شده است. پس از نزد ما خداحافظی کرد، به نماز ایستاد و چنین دست به دعا برداشت:
«خدایا، هر چه گفتی، انجام دادم (صبر پیشه کردم و به تو اعتماد نمودم) من به فرمان تو عمل کردم، تو نیز به وعدهات عمل کن و پاداشی را که وعده دادهای محقق فرما! اگر در دنیا کسی برای کسی میماند، با خود میگفتم، فرزندم برای بر آوردن نیازهایم میماند….»
ما از آنجا رفتیم، در حالی که میگفتیم: زنی کاملتر از او ندیدهایم. (لئانی الاخبار ج 1 ص 305)
راستی قرآن چه نفوذی بر دلهای آماده دارد؟
زنی بادیه نشین که تنها امیدش به فرزندی کارساز و مشکل گشاست، در غم از دست دادن او، با شنیدن آیهای، اینگونه شکیبایی و استقامت میکند، ولی در روزگار ما این آیه در مجالس ختم قرائت میشود و بر قلب برخی صاحبان عزا هیچ اثری نمیگذارد. چرا چنین است؟
پاسخ این است که قرائت و شنیدن چیزی است و تدبر در آیات، چیز دیگر!
افلا یتدبّرون القرآن… (سوره نساء، آیه 82)
منابع:
1. مجله بشارت، شماره 70
2. خرد و سپاه او، ص 344.
پیروزی رزمندگان اسلام و فرزندان برومند این آب و خاک در عملیات تاریخی بیت المقدس و حماسه ماندگار فتح خرمشهر، آنقدر بزرگ و شاید دست نیافتنی می نمود که امام بزرگوار در این باره فرمودند: «خرمشهر را خدا آزاد کرد.»
گفتن از این حادثه بزرگ، از هر زبان و از هر زاویه ای، دریچه ای است نو به رویدادهای فوق تصور آن روزها.
بنده در همان روزهای غربت ـ وقتی خرمشهر در اشغال دشمنان بیگانه بود ـ نزدیک پل خرمشهر رفتم و به چشم خودم دیدم وضعیت چگونه است.
فضا غمآلود و دلها سرشار از غصه بود و دشمن با اتکا به نیروهای بیگانه که به او کمک میکردند و همین آمریکا و غربیها و مدعیان دروغگو و منافق حقوق بشر، در خرمشهر مستقر شده بودند.
تانکهای او، وسایل پیشرفته او، هواپیماهای مدرن او، نیروهای تا بن دندان مسلح او. بچههای ما آر.پی.جی هم نداشتد. با تفنگ میجنگیدند، ولی باایمان و باصلابت. همین جوانان با دست خالی، اما با دل پرامید و ایمان به خدا، بدون آنکه ابزار پیشرفتهای داشته باشند و بدون اینکه دورههای جنگ را دیده باشند، وسط میدان رفتند و بر همه آن عوامل غلبه پیدا کردند.
روز سوم خرداد، همان ساعت اولی که رزمندگان خرمشهر را گرفته بودند، مرحوم شهید صیاد شیرازی به من تلفن کرد. بنده آن وقت رئیسجمهور بودم و گزارش جبهه را میداد. میگفت: الان هزاران سرباز و افسر عراقی صف بستهاند برای اینکه بیایند ما دستهایشان را ببندیم و اسیر شوند!
قدرت معنوی یک ملت این است. تنها خرمشهر نیست؛ خرمشهر یک نماد است. کربلای 5 که هم همین گونه بود؛ والفجر 8 ما هم همین گونه بود؛ فتوحات فراوان دیگر ما هم همین طور بود.
عملیات خیبر و بدر و مجموعه هشت سال دفاع مقدس ما هم همین طور بود. البته ناکامی و شکست هم داشتیم و شهید هم دادیم.
میدان مبارزه است و به برکت ایمان شهیدان ما و ایمان شما پدران و مادران و همسران شهدا که شماها هم پشت سر شهدا قرار دارید ـ چون اگر پدر شهید، مادر شهید و همسر شهید با او همدل و هم ایمان نباشند، او نمیتواند برود بجنگد ـ توانستید در این مبارزه پیروز شوید؛ این همان درسی است که باید همواره جلوی چشم ما باشد و به آن نگاه کنیم.
رهبر معظم انقلاب خاطرهای از حضورش در روزهای موشكباران شهر دزفول را در خطبههای نماز جمعه نهم آبانماه 1359 روایت كردهاند که از این قرار است:
بعد از آنى كه در شهر دزفول مردم بىپناه و بىدفاع مورد تجاوز سلاحهاى دورزن مزدوران عراقى قرار گرفتند كه ما همان شب اتفاقاً در دزفول بودیم، من صبح وارد شهر شدم و در خیابانها حركت مىكردم، شب را در پایگاه نیروى هوایى گذراندیم كه خارج شهر است، روز گفتم بروم ببینم با این حادثهى فاجعهآمیزى كه در این شهر رخ داده است و شاید بیش از صد نفر زن و مرد و كودك بىگناه و بىدفاع نیمهى شب كشته شدند، بروم ببینیم روحیهى مردم چگونه است.
در این شهر نشانهاى از حیات ایمانى و عزم و تصمیم به چشم مىخورد. در مقابل عظمت و شجاعت این مردم - چه زنشان و چه مردشان و چه جوانشان و چه پیرشان - انسان مبهوت مىماند.
رژیم مزدور عراقى براى اینكه دزفول را تخلیه بكند از مردم و نیروهاى انقلابى را از آنجا خارج كند دست به این توطئهى رذالتآمیز و پست زده است، مردم شهر را هدف موشكهاى دورزن قرار مىدهد ... اما مردم مثل اینكه هیچ اتفاقى در شب گذشته در شهرشان نیافتاده است.
البته جوانهاى پرشور شعار مىدادند مىگفتند به ما سلاح بدهید تا ما برویم انتقام بگیریم. من براى مردم صحبت كردم عصر همان روزى كه شبش آن حادثه اتفاق افتاده بود هزاران نفر جمعیت، با شور، با هیجان، در مسجد جامع شهر دزفول جمع شدند، من سپاس و شكرانهى خودم را از این همه شجاعت به عنوان یك انسانى كه علاقهمند به شجاعت است، علاقهمند به ایمان است، علاقهمند به مردم فداكار است، به آن مردم فداكار عرض كردم الان هم از این تریبون عظیم نماز جمعه، از این تریبون میلیونى و از میان شما برادران و خواهران نمازگزار به تمام مردم شهر دزفول از زن و مرد و پیر و جوان درود مىفرستم. مردمان شجاع، مؤمن، متوكل به خدا.
پی نوشت:
1. بیانات رهبر معظم انقلاب در دیدار خانواده های شهدا (3 /3/ 1384)
2. خطبههای نماز جمعه تهران؛ 1359/8/9
خانم ها:
اسماعیلی-جعفری-عبدالهی-سلیمانی-منتظری-کنعانیان-بالابندی-محدث دیلمی-نقی پور-دماوندی-دماوندی-صبوری
آقایان:
گلین مقدم-بشیری-عسگری مقدم-میرچی-آهنگریان-سمائی-علیپور-هجری-بلاسی-نورمحمودی-خمیرثانی-کسمائی
رحمت زحریم کبریا می آید
ازگلشن عسگری گذرکن کامروز
بوی گل نرگس از فضا می آید
زمان:چهارشنبه۱۴/۴/۹۱-ساعت:بعدازنماز مغرب و عشا
مولودی با نوای:کربلائی محمد گلین مقدم
سخنران:حجت الاسلام والمسلمین طباطبایی
(مسئول محترم شورای سیاستگذاری ائمه جمعه نهاد رهبری)
همراه با قرعه کشی و اهداء جوائز
نسل جوان را به جهان رهبری
جلوه ی توحید، علی اکبری
هر که هوای رخ احمد کند
در تو تماشای پیمبر کند
زمان:شنبه91/4/10بعدازنماز مغرب و عشا
سخنران:حجت الاسلام والمسلمین حاج آقا هدایتی(زیدعزه العالی)
مولودی بانوای :آرمین امیرسلیمانی
درّة التّاج شرف ، ماه عجم ، شاه عرب
زمان: یکشنبه 91/4/4 ساعت:بعداز نماز مغرب و عشا
سخنران: حجت الاسلام والمسلمین بنی اسدی
مولودی بانوای :مصطفی مشهدی
ازروزی که عباس اومده خورشی خجالتی شده
ماه فلک غلامت افتاده دل به دامت
یکباره موج دریا پاشد به احترامت
زمان: شنبه 91/4/3 ساعت:بعدازنماز مغرب و عشا
مولودی بانوای :کربلائی محمد گلین مقدم
سخنران:حجت الاسلام والمسلمین عسگر پور
دلم پراز شعف شد سرای نای و دف شد
صدشکرو پرزخنده لب شه نجف شد
زمان:جمعه 91/4/2 ساعت:بعدازنماز مغرب و عشا
سخنران:حجت الاسلام والمسلمین نقی محمد نژاد
(ریاست محترم اداره تبلیغات اسلامی تنکابن)
مولودی بانوای:حسین صیادی